|
 ÇOK ZOR
SEVGİ
BEN SENİM
TEK GAYEM SON SÖZ
İZMİRLİ KIZ
KUŞ HATIRALARI
GÜLÜŞÜNÜ ÖZLEDİM
ÖZLEDİM SENİ
BU BAHARDA YOKSUN
KUŞ HATIRALARI
Kuş Hatıraları
Benim çocukluğumda soframıza kuşlar konar
rüyalarımıza melekler uğrardı.
Kapımızdan yoğurtçu
bahçemizden ishakkuşu
kalbimizden yeni çıkan şarkılar geçerdi.
Kışın bir sobamız olurdu
sobanın yanında kedimiz
kedinin önünde yün yumağı
bir Hayat Bilgisi fotoğrafı gibiydik.
Yerli malı kullanan
yurdun üç tarafı denizlerle çevrili
kuruüzüm incir fındık
tütün çay narenciye kavun-karpuz yetiştiren
kuru üzüm ve inciri satan
karşılığında
çamaşır makinesi radyo ve otomobil alan
bir toprağın fertleri...
Biraz yoksul biraz mütevekkil
biraz mahcup biraz kırılgan
biraz naif ama hep umutlu...
Özlerdik.
Memleketteki halamızı
ince doğranmış bir dilim pastırmayı
yurttan sesler korosunu
akşam komşuluklarını
radyo tiyatrolarını
sabah ezanını
kalaycıyı bozacıyı
münir nureddin şarkılarını
orhan boran yarışmalarını
kandil gecelerini duvar sarmaşıklarını
bakkalımızın utana sıkıla veresiye hatırlatmalarını
okul önü koz helvalarını
akşam oturmalarını
ve hayatı...
|
GÜLÜŞÜNÜ ÖZLEDİM
Gülüşünü özledim…
Gülüşündeki özgürlüğü…
Dilediğim kadar koşabildiğim,
Koştukça mutlu olduğum,
Sevdikçe sevildiğim
Gülüşündeki dünyamı özledim….
Öyle bir gülüş ki,
İçimi ısıtan
Ben buradayım dercesine
Ruhumu sımsıkı saran,
Bana ben olmayı öğreten bir gülüş..
Şimdi ona o kadar ihtiyacım var ki..
Çünkü ben kayboldum sensizlikte..
Çünkü güneşim kayıp..
Geceye mahkum oldum…
Gittin gideli soldu çiçeklerim..
Yağmurlar bile yağmaz oldu..
Ruhum kirli, yorgun…
Kalbim kırık , acılı…
Gülüşünü özledim…
Gülüşündeki huzurumu….
Gel artık sevdiğim..
Son baharlarımızı yaşayalım doya doya…
Gülüşünle doğdum ben,
Gülüşünde öleyim….
ÖZLEDİM SENİ
sigaram gibi
iki fıstık, bir kırık leblebi gibi
rakı soframı özler gibi
özledim seni
tellerde asılı kalmış mekanik sesini
yüreğimden geçen ayak izlerini
sarhoş gecelerde nara atar gibi
özledim seni
biri kırık, iki dal gibi
bir yanım yaz,bir yanım kış gibi
siyah beyaz film izler gibi
özledim seni
saat yedi
bu son trendi yüreğimden kalkan
içinde vagon vagon insan
raylar biter uçurum kenarında birazdan
ve son arzulardan arta kalan
o kısa kısa gülücükler dağıtan
dudaklarının sıcaklığında
özledim seni
ölüme saniye kala
özledim seni...
BU BAHARA YOKSUN
Günü geceye beraber bağladığımız günlerde
İçimdeki sonsuz gurbet hissettirince kendini.
İstemezdim uyanacağın uykulara dalmanı.
Yorgun başın kucağımdayken gözlerini yummanla
Yaşadığımız ayrılığa dayanamazken.
Hiç açılmayan göz kapaklarının arasından,
İçime akan yeşil ışığı göremiyorum senelerdir ben. |
Ziyaretçi defteri 
